Verslingerd aan mijn fiets

Soms weet ik niet, of al die fietsen mij nu opvallen omdat ik zelf zo gek ben op mijn racefietsje, of omdat het echt een trend is. Maar als ik zie, hoeveel er gefietst wordt in diverse grote steden in Europa, hoeveel fietsen en fietsaccessoires er aangeboden worden op beurzen en in winkels, denk ik toch wel het laatste. En is dit een trend waar ik zelf gewoon volop aan meedoe. Het grappige is, dat ik daardoor merk dat het heel iets anders is, om onderdeel van een trend te zijn, dan om een trend van de zijlijn te aanschouwen en te beschrijven. Tijdens de Dutch design week kocht ik bijvoorbeeld dit grappige fietsje van Mo Man Tai om aan mijn sleutel te hangen.
Ik vond het ook erg leuk, om Parijs te ontdekken op de fiets, zoals Titia en ik laatst gedaan hebben. Je kunt tegenwoordig in de meeste grote steden fietsen huren, gewoon op straat. Fietsend door de stad zie je hele andere dingen. En het leukste is: je voelt je er veel meer 'thuis'. Op een fiets door de stad in plaats van met de taxi staat gelijk aan het slapen in een appartement in plaats van een hotel. Je kunt je even verbeelden, dat je er gewoon woont.
Misschien is dat ook wel, wat ik zo leuk vind aan het fietsen. Op de fiets maak je je omgeving totaal anders mee. Je ruikt, hoort, voelt en ziet veel meer dan als je in de auto rijdt. Eventuele wind, regen, zon of hoogteverschillen neem je heel fysiek waar. Waar je ook fietst, je bent een onderdeel van de omgeving, de stad of het land waar je doorheen fietst. Je verplaatst je op eigen kracht.
Deze foto is afgelopen zomer gemaakt door Elly van Chalet Lac Douce, toen ik in de vakantie met een hele groep van Geneve naar Nice fietste. Elke dag zo'n 100-120 kilometer. Met gemiddeld twee cols per dag. Als je dan aan het einde van zo'n week op de kaart de afgelegde route bekijkt. Die afstand, die cols, helemaal met de eigen benen bedwongen. Dat geeft zo'n enorme kick!

Trend of niet, we zijn aan elkaar verslingerd. Ik en mijn racefiets.


Joke