• In de mode wordt gespeeld met het veranderende beeld van mannelijkheid en vrouwelijkheid. Aan de ene kant komen deze twee steeds dichter bij elkaar te liggen. Vrouwen dragen mooi gesneden mannenpakken, ontwerpers experimenteren met de mannenrok. Aan de andere kant, wordt het verschil juist uitgediept. Wat staat nu echt voor mannelijk? En wat zijn nu echt nog vrouwelijke waarden?

    Ook in het interieur zet deze zoektocht voort. In deze woonsfeer uit ons trendboek voor deze winter worden mannelijke vormen en finishes gecombineerd met hele vrouwelijke. Eenvoudige, industriële vormen gaan zij aan zij met glanzende accessoires in geglazuurd keramiek, of glossy leer. Handgeschept karton wordt gecombineerd met hoogglans papier of een mooie, metallic opdruk.

    In het kleurenpalet combineert een mengeling van diepe, warme rode en paarse tinten prachtig met stoere grijze basistinten.
    Hoewel de meeste producten vrij eenvoudig van vorm zijn en een overvloed aan ornamenten hier is weggelaten, zie je af en toe weer klassieke elementen, bijvoorbeeld in gestileerde bloemmotieven of een gecapitonneerd kussen.

    Glas, transparant of gekleurd, wordt gecombineerd met meer robuuste materialen, zoals beton, hout of aardewerk.

    Ook in stoffen wordt het contrast in structuur gezocht: geknoopte tapijten worden versierd met glanzende stenen, of zachte cirkels van bont komen door ronde gaten in satijnen stof piepen.

    Kijk voor andere thema's uit ons tweejaarlijks verschijnende trendboek voor interieur-accessoires op: Co-okBook

  • Soms doe je een ontdekking, waarvan pas later het kwartje valt. Dit gebeurde bij mij afgelopen weekend in Venetië, op de Open Design Italia. Hier stelden ontwerpers, die zelf kleine series produceren, hun producten ten toon. En daar zag en viel ik, voor het werk van Lenneke Langenhuijsen. Op haar stand lagen prachtige doeken, die eruit zagen als grof linnen. Maar aan de hand van haar verhaal begreep ik, dat deze stoffen van hout gemaakt waren.
    Met het idee, er een blog aan te wijden, zocht ik meer informatie op internet. En daar zag ik, hoe deze stoffen tot stand gekomen waren. Diep onder de indruk was ik van de korte documentaire op haar website waarin je kunt zien hoe van een stuk hout in enkele uren tijd een lap stof wordt geslagen. Letterlijk. Wat een geduld, wat een vakmanschap. Dit is een oude techniek, die op het eiland Tonga door vrouwen wordt toegepast. Ze gebruiken deze stoffen nog steeds op Tonga, voor traditionele momenten zoals bruiloften en begrafenissen.

    Lenneke maakte van deze stoffen een paar jaar geleden al de "Tutu", een prachtig krukje waar deze stof van hout overheen gedrapeerd lijkt te zijn. En toen viel dus bij mij het kwartje. Want die krukjes, die staan in ons Co-okBook voor WX 13|14, in het thema Hide and Hair!Toen we de foto plaatsten, wisten we helaas niet meer van wie die krukjes waren. Want we vermelden dat er altijd graag bij, om de ontwerpers de credits te geven die ze verdienen. Maar nu dus, met terugwerkende kracht, een ode aan de "Tutu" en aan de prachtige, hand-geslagen houten stoffen van Lenneke Langenhuijsen. Ere wie ere toekomt!

    Joke Scholtalbers

    Meer stof gemaakt uit hout vind je op ons pinboard op pinterest: stof van hout
  • Afgelopen zaterdag volgde ik een workshop mini-zeefdrukken bij Wow, in de tijdelijke conceptstore van Soortvanwinkel aan de Thorbeckegracht in Zwolle. Wat een feest! Het enthousiasme van Corinne en Lieke van Wow voor deze "ouderwetse" techniek werkte aanstekelijk.

    Het was heerlijk, om even zonder computer te tekenen, overtrekken, invullen met houtlijm, föhnen, en uiteindelijk zeefdrukken. Deze workshop is een aanrader voor wie het leuk vindt, af en toe producten van iets heel persoonlijks te voorzien.
    Tussendoor was er gelukkig ook tijd om te kijken en te shoppen in de Soortvanwinkel. Hier vind je natuurlijk de kaarten- en tassenlijn van de meiden van Wow.
    Maar er waren nog veel meer prachtige dingen. Zo hingen er allerlei schetsen en zeefdrukken aan de wand, en waren er veel handgemaakte producten, zoals ringen van oude knoopjes, prachtige schetsboeken van studio waanzin of legopoppetjes als brosje van metdraadenraad.
    Hebberig werd ik ook van de mooie notitieboekjes. Sommige hadden een mooie grafische print, andere waren alleen al mooi door de tekst die er op stond. Ik kocht een notitieboekje en een klein etuitje van Studio Teer, met een grafische print in zwart-wit. Het doodle-achtige werk van Petra Ferweda vond ik ook mooi. In de winkel vind je onder andere armbanden en tere gipsen bordjes van haar hand.

    Er was nog veel meer moois te bewonderen in deze tijdelijke conceptstore. Ga er zelf maar eens kijken, het is echt de moeite waard. De liefde van de makers spat er vanaf. De prijzen vielen bovendien erg mee, waardoor het ook een leuk adres is voor sinterklaas- of kerstcadeautjes!


    Joke Scholtalbers
  • Teksten. Daar heb ik iets mee. Ik houd ervan ze te schrijven, zowel zakelijk als privé. Maar ik houd er ook erg van, om ze te lezen. Ik lees graag boeken, tijdschriften en blogs, en verzamel allerlei inspirerende quotes op pinterest. Maar het leukst vind ik het, als tekst en beeld samenkomen.

    Als ik ergens onverwacht een mooie kreet zie staan. Teksten die in een mooi lettertype op de muur zijn geschilderd, uit papier geknipt zijn, of geborduurd op stof. Als iemand er moeite voor heeft gedaan, de tekst goed uit te laten komen. Teksten kunnen daardoor soms enorm binnenkomen. Heel dicht raken aan iets, waar ik op dat moment mee bezig ben.

    "Color is music to the eyes" las ik laatst ergens. En dan denk ik: mooi, dat maakt van mij een soort componist. Ik hoop dat ik voor veel mensen mooie muziek kan maken.

    Of het "In het begin moest ik alles alleen doen" van Gerard Philips, wat ik fotografeerde op een gebouw tijdens de DDW. Daar spreekt eerst een soort eenzaamheid uit, maar tegelijkertijd ook doorzettingsvermogen, en misschien zelfs wel een soort blijdschap. "Maar dat hoeft nu niet meer" kun je erachteraan denken.


    En deze: "Wegens omstandigheden geopend". Van dergelijke woordspelingen word ik blij. Net even op een ander been gezet worden, of getriggerd om na te denken over iets waar je nog niet eerder over nadacht.

    "A word a first shape given to a thought" zag ik tijdens de Dutch Design Week ergens op een muur staan. En dat is het. Woorden geven vorm aan gedachten, kristalliseren ze uit. En daar houd ik van. Ook al geven ze de uitgang aan, ik kan er geen genoeg van krijgen.



    Joke Scholtalbers

    Meer inspirerende teksten lezen? Kijk ook eens op ons pinboard op pinterest: typografie



  • Sommige vrouwen hebben het met schoenen. Of met kookboeken. Ik heb het met notitieboekjes. Notitieboekjes en ik hebben een klik. Ik heb inmiddels een hele verzameling. In elke stad waar ik kom, wordt geen enkele winkel met papierwaren overgeslagen en loop ik negen van de tien keer naar buiten met één of meerdere nieuwe exemplaren.

    Ik stop soms om de week een nieuw exemplaar in mijn de tas, om te gaan gebruiken. Er liggen ongeveer vijftien stuks op mijn kantoor met slechts één of twee beschreven pagina's. En de allermooiste wil ik onbeschreven laten, die leg ik ter decoratie in de woonkamer in mijn kast. Gewoon voor de 'show'.

    Met mijn grafische achtergrond is dat niet gek, vind ik. Sommige boekjes hebben mijn aandacht omdat ze een mooi dessin hebben. Op dit moment zijn dat vooral covers met eenvoudige decors zoals bijvoorbeeld alleen een getal of geboortejaar, of hele eenvoudige geometrische dessins. Mijn nieuwste aanwinsten zijn een paar producten van 'Unstationery' van Ontwerpduo. Deze subtiel gedecoreerde pastelkleurige schrijfwaren werden op meerdere plaatsen verkocht in Eindhoven tijdens de Dutch Design Week. En hebben gretig hun intrek gevonden in mijn tas.
    Ik vind de textuur ook belangrijk. Wanneer ze prettig aanvoelen door het papier dat gebruikt is, een spotlak of een diepdruk hebben, ben ik al snel tot aanschaf bereid.

    Maar de opschrijfboekjes waar ik de laatste periode warm voor loop, zijn degene die bijzonder ingebonden zijn. Waar bijvoorbeeld garen, al dan niet gekleurd, zichtbaar zijn gebruikt om de papiertjes tot een boekje samen te binden. Hay heeft hiervan een paar hele mooie exemplaren in de collectie.

    Dus... mocht je ooit geen inspiratie hebben voor een verjaardagscadeautje voor mij, bij deze een cadeautip. ;-)

    Titia Huisman
  • Inmiddels begint het een kleine verzameling te worden. Zowel in het echt als op mijn computer. Ouderwetse blakers, oftewel het type kandelaar waarmee je vroeger 's avonds in je ponnetje door een donker huis liep. Niet dat ik dat zelf ooit gedaan heb trouwens. Zo oud ben ik nou ook weer niet. Maar dat gevoel roepen ze wel bij me op.

    Afgelopen zomer, toen wij een nacht sliepen in een oud kasteeltje, had ik er graag één naast mijn bed gehad. Dat had de nachtelijke tocht over de diepdonkere gang een stuk prettiger gemaakt. Bovendien had ik dan in stijl de vleermuizen die er volgens de eigenaar waren, op afstand kunnen houden. Ik ben namelijk niet zo'n held.

    Vorige week fotografeerde ik op de Dutch Design Week veel blakers. Oude, maar vooral veel nieuwe varianten van de draagbare kandelaar.
    Industriële blakers, waar je een kaars in kunt schroeven, of die je aan de rand van de tafel kunt bevestigen. Ook waren er een aantal koperen varianten, waarbij de koperen Lup van Hay hoog op mijn verlanglijst staat, naast de minimalistische blaker in koper van Aldo Bakker, die hij overigens al in 2010 heeft ontworpen.

    Mooi vind ik ook de blaker die Arian Brekveld ontwierp voor Imperfect design. Deze heeft iets heel stoers, doordat er een bredere kaars inpast. Mijn verzameling blakers gaat de komende maanden zeker groeien. Mocht de stroom onverhoopt uitvallen, dan ben ik er klaar voor!


    Joke Scholtalbers

    Meer blakers vind je op ons pinboard op pinterest: blakers
  • Wij waren vorige week donderdag en vrijdag in Eindhoven, naar de Dutch Design Week, Joke en ik. Omdat we elk jaar ervaren dat we alles lang niet één dag kunnen bekijken, hadden we dit jaar besloten om een hotelletje te boeken. We struinden twee dagen met camera voor ons gezicht langs 'Het Klokgebouw', 'de Witte Dame', 'Piet Hein Eek' en nog zoveel meer mooie presentaties en tentoonstellingen.

    Ik wil graag één locatie uit lichten. En niet in de eerste plaats om de tentoongestelde producten in het spotlicht te zetten maar juist om de presentatie en de ruimte onder de aandacht te brengen. Ik was namelijk helemaal weg van de doeken die 'Objects to Play' had opgehangen om de afzonderlijk getoonde 'Objects' te scheiden van andere. Een lichte ruimte was vol gehangen met transparante doeken waarop vlakken in blauwe tinten gespoten waren. Het werk van de twaalf leden van het collectief stond tussen de doeken verspreid, als in een doolhof dwaalde je langs paden, ontdekte je de ontwerpen. En wegkijkend zag je een prachtig spel van licht en luchtige blauwe vlakken waarbij zelfs de silhouetten van andere bezoekers bijdroegen aan een sprookjesachtige sfeer.

    Onderweg naar buiten stond een oude typemachine die dienst deed als gastenboek. Ik heb een berichtje getypt, geschreven dat ik ze binnenkort een mailtje zal sturen om te informeren of en waar de doeken te koop zijn!

    De ontwerpers van Objects to Play zijn: Aukje Fleur Janssen, Brit van Nerven, De Intuïtiefabriek, Emilie Pallard & Niels Heymans, Florian de Visser, Frank Winnubst, Frederique Hesp & Marcia Nolte, Jonas Lutz &Tim Enthoven, Lex Pott, Lotte van Wulfften Palthe, OS ∆ OOS, Susanne de Graef.

    Titia Huisman

  • De natuur is altijd een grote bron van inspiratie. Soms worden producten direct uit de natuur gehaald, Bijvoorbeeld een boomstronk die als krukje wordt gebruikt, soms worden ontwerpen erop geïnspireerd. Dit laatste wordt biomimicry genoemd. Vooral als er gekeken wordt, hoe een dier of plant iets doet, en een ontwerp daar vervolgens op gebaseerd is. Het klittenband is bijvoorbeeld ooit bedacht door iemand die door de struiken liep en zich ergerde aan die irritante bolletjes kleefkruid die aan zijn broek bleven hangen.


    Naast slimme oplossingen, geeft het gebruik van natuurlijke invloeden in een interieur een sfeer van eerlijkheid en warmte waarin mensen zich snel prettig voelen.

    Producten in deze woonstijl hebben organische structuren of zijn qua vormgeving geïnspireerd op de natuur. Denk hierbij aan zowel plantaardige, dierlijke als menselijke vormen en structuren. Ook groeiwijzen en celstructuren uit de natuur vormen een bron van inspiratie.

    Qua materialen is er veel mogelijk; natuurlijke materialen zoals hout, steen, wol (vilt) en klei, maar ook allerlei kunstharsen. Deze laatste worden ook veel gebruikt bij 3D printen. Deze printtechniek biedt heel veel nieuwe mogelijkheden op het gebied van natuurlijke vormgeving, omdat de vormen niet meer uit een mal hoeven te komen. Daardoor is het mogelijk, om natuurlijke vormen te printen, zoals honingraat, schelpstructuren, of spinnenwebben.

    Natuurlijk zijn veel dingen op zichzelf al prachtig als decoratie, of zijn dessins geïnspireerd op de natuur, zoals takken, bladeren, spinnenwebben of veren.

    Meer inspiratie voor een natuurlijke woonstijl vind je op ons pinboard op pinterest: Woonstijl natuurlijk

  • Steeds vaker laten mensen zich horen omdat ze het niet eens zijn met het huidige beleid. Soms gebeurt dat heel rustig, op andere momenten wordt er fel gestreden om gehoord te worden. Maar eigenlijk draait het altijd om een centraal punt: de strijd om gelijkwaardigheid. Tussen rijk en arm, man en vrouw, verschillende volkeren... Het gaat over gelijke rechten en een waardige behandeling. Waar ook ter wereld.

    In deze woonsfeer uit ons trendboek voor Winter 2013|14 zijn alle materialen aan elkaar gelijkwaardig. Of het nu om luxe wol, leer of tweed gaat, of over eenvoudige katoenen stoffen, papier en karton. De materialen worden zonder onderscheid behandeld. Dit wordt versterkt door het monotone kleurbeeld; een verzameling van camel-, zand- en bruintinten tegen een blanco achtergrond. Dit stijlvolle geheel wordt verrijkt met een kleurkick in geel of roze. Hierdoor wordt dit thema verrassend fris en eigentijds; Camelicious!

    De warme camel- en zandtinten lenen zich natuurlijk heel goed voor een woonkamer. Spannend wordt het, door het toevoegen van een kleuraccent geel, roze of fluorroze. De dessins die worden toegepast, zijn grafisch, krachtig en hebben af en toe een knipoog naar vroeger.

    Ook ongebleekt papier, karton of craftpapier in vele camel en natureltinten krijgen een moderne touch door er felle accenten aan toe te voegen. Een spannend thema voor verpakkingen en cadeaupapier, vooral in combinatie met stempels en maskingtape.

    Meer inspiratie naar aanleiding van dit blog vind je op ons pinboard op pinterest: Camelicious

    Of kijk voor andere thema's uit ons tweejaarlijks verschijnende trendboek voor interieur-accessoires op: Co-okBook

  • Vorig weekend was ik met mijn zussen in Zutphen. Daar liep ik tegen het Heerlyck Goed aan, een klein winkeltje dat van boven tot onder vol stond met vintage items. En hoewel mijn eigen woonstijl eerder strak is dan nostalgisch, word ik dan heel enthousiast. Een prettig soort beroepsdeformatie, zou je kunnen zeggen. Met mijn camera in de aanslag, vroeg ik of ik er mocht fotograferen. Dat was gelukkig geen enkel probleem. Zo ging ik met mijn camera de winkel door. Naast heel veel foto's van stoffen, kanten bandjes en glazen vazen, die misschien ooit een keer als inspiratie in het Co-ok Book zullen verschijnen, fotografeerde ik vooral de vele beelden in de winkel.

    Eigenlijk heb ik het niet zo op beelden. In mijn huis zul je niet snel een pop, dier of een ander figuur ter decoratie zien staan. Maar ik fotografeer ze wel graag. Op de een of andere manier fascineren ze me. En dat zit hem vooral in de ogen. Mooie, lelijke, lachende, huilende, levendige of levenloze ogen. Misschien is dat wel de reden, waarom ik geen beelden in mijn huis zet. Ik zou het niet fijn vinden, als ik de hele tijd het gevoel zou hebben, dat er naar me gekeken wordt.


    Op foto's heb ik daar geen last van. Daar ontroeren de beelden me eerder. De prachtige, langs me heen starende ogen van een oude etalagepop, de verlegen blik van een porseleinen beeldje, de kippige kraalogen van een teddybeer. En dan ineens zo'n vos, die dwars door je heen lijkt te kijken!

    Van schrik kocht ik er een zakje met het andere 'heerlycke goed' uit de winkel: huisgemaakte bonbons. 's Avonds, bij de koffie, bleken alleen die al voldoende reden om nog een keer terug te gaan.


    Joke Scholtalbers