In
deze moeilijke tijd (lees crisis) storten we ons massaal op het
normale en alledaagse. We oogsten groente en fruit uit onze eigen
tuin. Restaurants zetten gerechten op de kaart, gemaakt van
eenvoudige, vaak seizoensgebonden of lokaal verbouwde ingrediënten.
Er
wordt minder gekookt met exclusieve producten, zoals truffels, kaas
en bijzondere wijnsoorten. We proberen liever iets bijzonders neer te
zetten met nederige ingrediënten zoals peulvruchten of bonen. En in
plaats van enorm gekunstelde gerechten te creëren, worden borden nu
vaak opgemaakt alsof het kleine tuintjes zijn. De verschillende
ingrediënten worden schijnbaar losjes op het bord gerangschikt,
alsof het een miniborder is. Er verschijnen kookboeken met
recepten waar maximaal vijf ingrediënten in verwerkt worden, zodat
we alles nog afzonderlijk kunnen proeven.
Autarkisch
leven, dat wil zeggen compleet zelfvoorzienend zijn, staat volop in
de belangstelling. Tijdens een workshop foraging kunnen we leren, wat
we in het bos kunt vinden om te eten, en hoe we dat dan klaarmaken.
Welke bessen, paddenstoelen en planten zijn eetbaar, en welke kunnen
we maar beter laten staan? In Engeland wordt op sommige scholen
kinderen in het bos geleerd hoe ze zelf vuur kunnen maken, voedsel
vinden, hutten bouwen, kortom, overleven indien nodig. Misschien
willen we voorbereid zijn op het ergste in deze tijden van crisis. Of
we koesteren het gewone juist, omdat onze zintuigen nu op scherp
staan.
Meer inspiratie naar aanleiding van dit blog vind je op ons pinboard op pinterest: nederig eten
0 reacties → Nederig eten
Een reactie posten