Wieki Somers was in 2010 bezig met het
project “Consume or conserve?”. Zij printte een aantal
kunstwerken met de 3D printer, waarbij ze gebruik maakte van
menselijke as. Daarbij wilde zij een bewustwordingsproces op gang
brengen. Zullen wij anders gaan kijken naar een product, als deze van
de as van opa geprint is? Het is mooi, zoals zij zich afvraagt of de
emotionele waarde van een item verandert als je de herkomst ervan zo
dichtbij jezelf houdt.
Maar met diezelfde 3D printer gebeurt
ook het volgende: sinds juli 2012 is het mogelijk om een half
automatisch wapen te printen op je 3D printer, dat met gemak zo'n 200
kogels weet af te vuren. Best eng, als elke idioot op zijn eigen
zolderkamertje een wapen kan printen.
Toch denken we, dat er voor de 3D printer
enorme kansen liggen. Het gaat schelen in transport, als je
vervangende onderdelen voor apparaten, of misschien zelfs hele
apparaten, zelf thuis kunt printen. Of dat je dat bij de plaatselijke
copyshop kunt laten doen.
De andere kans die er ligt, is het maken van echt persoonlijke objecten. Voordat je op print drukt, kun je een product compleet aanpassen aan je eigen smaak, of aanpassen aan je eigen lichaam. Een koffiekopje waarvan het oortje perfect om jouw vinger past. Sieraden die zich precies in het kuiltje van je nek kunnen vleien. Persoonlijker kan toch bijna niet?
Meer inspiratie naar aanleiding van dit blog vind je op ons pinboard op pinterest: 3D printen
0 reacties → 3D printen
Een reactie posten