Laat mij maar fotograferen

Ik heb een zwak voor keramiek. Vooral keramiek wat handgemaakt is (of lijkt). Omdat ik zelf af en toe producten ontwerp voor bedrijven die o.a. potten, vazen en schalen produceren of importeren, heb ik een aantal jaren geleden een cursus 'keramiek' gedaan. Door zelf te ervaren wat de mogelijkheden (of beperkingen) van technieken en materialen zijn, kun je gerichter ontwerpen, was het idee erachter. Ik heb potten gebakken, vazen 'opgebouwd' door middel van rollen klei op elkaar te leggen en glazuren aangebracht. Het echte arbeidsintensieve handwerk, waarbij het hebben van geduld een schone zaak bleek. Bakken, wachten, glazuren, bakken, wachten…


Ik -gewend aan schone handen, een camera met direct resultaat en de computer die alles op de millimeter nauwkeurig plaats- had moeite met het proces waarin je niet alles kunt sturen, waar toeval ook een zekere rol speelt. Ik bewonder mensen die dat kunnen; lang wachten op het eindresultaat.

Tijdens Elle Inside lag Pottenbakkerij J.C. HERMAN op onze route. In de winkel zagen we prachtig geglazuurde producten: mini potjes voor een hele kleine cactus, serviesgoed, schalen, grotere theepotten en vazen voor bloemen. Achterin, door een glazen deur, zagen we het atelier, waar Herman Verhagen enthousiast aan het werk was.

Toen ik hem vroeg of ik wat foto's van zijn werk mocht maken vroeg hij of ik ook een foto van hem wilde maken terwijl hij aan het werk was. Natuurlijk wil ik dat... zo zijn de rollen zijn weer juist verdeeld.

Titia Huisman