• Het pakje ligt al een paar dagen op me te wachten. De Leap Motion.Een klein apparaatje, maar het claimt een grote stap voor de mensheid te zijn. In een opwelling heb ik het aangeschaft. Het besturen van de computer met je handen in de lucht sprak erg tot mijn verbeelding. Nu is het moment van de waarheid. Zou het echt werken, en vooral, hoe moeilijk is het om het aan te sluiten en hiermee om te gaan?
    De Fedex envelop gaat open. Er zit een prachtig, bijna Apple-achtig doosje in. Met hetzelfde gevoel als bij een nieuwe Iphone open ik het.
    Ook de binnenkant is mooi vormgegeven. Ik word welkom geheten in een nieuwe wereld, en gevraagd mijn Leap Motion te activeren op de bijbehorende website. Maar eerst pak ik het kleine apparaatje even op. Hoe kan zoiets kleins zoiets groots doen? Ik bekijk het van alle kanten, maar eigenlijk is er niet veel aan te zien. Het wordt er niet minder spannend door.
    Na het aansluiten van het apparaatje op mijn computer, wat niks meer is dan het inpluggen van het snoer in de USB poort, volg ik de instructies voor activatie op de website. Vervolgens maak ik een Airspace account aan. Daarmee kan ik in de appstore van Leap Motion de benodigde apps downloaden. En dan kan, na een minuutje of tien dus al -een kind kan de was doen- het grote uitproberen beginnen. Dat valt nog niet mee.
    Ik probeer eerst een aantal gratis apps uit, die blijkbaar bedoeld zijn om kennis te maken met de manier van besturen. Ik zie mijn eigen hand bewegen op het scherm, en in een volgende app bestuur ik een soort zwerm van gekleurde vegen op het scherm. Erg leuk, ik voel me een soort dirigent die de computer aanstuurt.

    Bij de volgende app blijkt dat wat ik tot nu toe gedaan heb, nog erg vrijblijvend was allemaal. Hier moet ik dingen weggooien, richten en pakken. Maar waar moet je precies je handen houden en hoe ver boven het apparaat "pakt" het je signaal nog en waar niet? Vaag herinnert het me aan de eerste keer dat ik met een muis op het beeldscherm dingen probeerde aan te klikken. Alleen hier komt er een extra dimensie bij, en dat is diepte. Ik voel me vooral erg klunzig.
    Toch smaakt het naar meer. Ik besluit om het meer serieuze werk op te gaan zoeken. Want ik wil uiteindelijk gewoon mijn mail kunnen bedienen en op internet kunnen scrollen. Met de Touchless en de Swiss app kom ik even later al een heel eind. Nu is het vooral een kwestie van het leren gebruiken van de verschillende signalen.
    En vooral in het oefenen in precisie! Want als je op versturen of verzenden klikt, of een bepaald mailtje wilt selecteren, blijkt pas hoe ontzettend dicht alles op elkaar zit op het scherm. Ik voel me erg onhandig en na een tijdje wordt mijn arm best moe. Een kleine zoektocht op de support website geeft veel tips over de instelling en de plaatsing van je Leap, waardoor het ergonomisch gezien wat makkelijker wordt. Een dag later gaat alles al een stuk makkelijker. Terwijl ik dit typ, heb ik een afspeellijst op Spotify aangezet door in de lucht te gebaren en af en toe beweeg ik een vinger naar links of rechts om een bewust nummer harder of zachter te zetten. Het komt goed met die Leap Motion. Waarschijnlijk is het net zoiets als lopen op de maan. Die gewichtsloosheid, daar moet je ook mee om leren gaan. Gewoon een kwestie van wennen.


    Joke Scholtalbers
  • Een fijn motto vind ik dit, en zeker op vakantie! We hebben de afgelopen weken weer enorm genoten van goede wijn, maar zeker ook van heerlijke olijfolie. En dus begon onze speurtocht naar een winkel waar we onze voorraad voor thuis weer zouden kunnen aanvullen. Op de camping begon het al: een vraag over olijfolie is voldoende om een Italiaanse man voor minstens een half uur gespreksstof te geven.
    Uiteindelijk belandden we na een aantal vragen en omzwervingen in Genua, in de kleine straatjes bij de haven. Laverend tussen de vele toeristen en hoeren in de kleine straatjes, kwamen we uiteindelijk in een geweldig winkeltje terecht.

    Bij Le Gramole hebben ze alle goede dingen uit Italie: olijfolie, balsamico, maar ook heerlijke pasta's en risotto rijst. De vrouwen in deze winkel weten echt met liefde over hun producten te vertellen. Waar de olijfolie vandaan komt, hoe hoog het geteeld wordt en wat dat voor invloed heeft op de kwaliteit en de smaak... olijfolie is net wijn. We mochten alles proeven, en kregen en passant ook nog een proefsessie balsamicoazijn.
    Met Parmezaanse kaas, wat een bijzondere combinatie vormde met de 25 jaar oude balsamico, die qua smaak meer aan sherry deed denken dan aan azijn.
    We gingen naar huis met voldoende olijfolie en azijn voor een heel jaar heerlijke salades en dressings, hopen we. En anders moeten we misschien iets eerder terug naar Italië. Want het leven is te kort om slechte olijfolie te 'drinken'!

    Joke Scholtalbers
  • Wat is Nederland mooi in de zomer. Het was een dag in juli dat ik met een vriendin en kinderen door het Overijsselse land fietste. Voor mijn dochter huurden we een te kleine fiets en voor onderweg kochten we blauwe bessen bij kaasboerderij 'de Heileuver', een mooi bedrijf waar men gastvrij wordt ontvangen door boer en boerin, Marinus Post en Joke van de Crommert. De kinderen aaiden de dieren in de stal en wij gaven onze ogen de kost aan de heerlijke kazen die prijken op de planken in de boerderijwinkel.
    De naturel en kruidenkazen worden gemaakt van de melk van de Frisian-Holsteiners en verkocht aan delicatessenzaken en toprestaurants in de wijde omtrek.




    Met verschillende kazen en blauwe bessen in de fietstas, vervolgden we onze weg over een pad langs de Vecht, welke ons bracht bij de prachtige locatie: 'Mooi Rivier'. Dit mooie hotel/restaurant heeft een groot terras met uitzicht over de Vecht en een steiger waar gasten ook met boot kunnen aanmeren om een heerlijke biologische lunch te nuttigen.

    Wij namen hier een smakelijke salade en de kinderen kregen een lekkere tosti van dikke plakken vers gebakken brood, met hoogstwaarschijnlijk de kaas van 'de Heileuver'.


    Wat een inspirerende plek. Ik kreeg zin om weer aan het werk te gaan, een blog te schrijven. En om weer te beginnen met het Co-okBook. En ook dat zou hier kunnen in één van de mooi ingerichte vergaderzalen van Mooi Rivier. Wie weet wordt dit de plek waar wij ons volgend 'hutje hei' plannen om te starten met het Co-okBook voor winter/kerst 2015/2016.

    Titia Huisman